Μαθαίνω από έγκυρες πηγές ότι η επόμενη ψηφοφορία του Σκάι θα είναι "ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ". Υπάρχει ένας συνωστισμός στις υποψηφιότητες και μάλλον θα ξεπεράσουν τους 100. Εις εξ αυτών ο Μέγας Φούρλας, με το τσιγκελωτό μουστάκι, που εξαιτίας του σήμερα έμαθα ότι ως αρχηγός Σώματος δεν μπορεί να τεθεί εναντίον του σε εφαρμογή το αυτόφωρο. Κάτι που δεν ήξερε ούτε ο ίδιος και κρύβεται τώρα, ως άλλος Παλαιοκώστας, σε κάποιο ελληνικό βουνό αντί να αντιμετωπίσει την ελληνική δικαιοσύνη όπως αντιμετώπιζε την φωτιά!
Πρώτη αντίδραση, να πάρω τηλέφωνο τη μαμά μου να βεβαιωθώ ότι το πατητήρι του παππού στο χωριό δεν είναι τόσο παλιό ώστε να θεωρείται προϊόν αρχαιοκαπηλίας.
Δεύτερη αντίδραση, να σκεφτώ την πλάνη μέσα στην οποία πέφτω πολύ συχνά πιστεύοντας σε παραμύθια.
Πολύ συχνά στη ζωή μας, μέσα από την λογοτεχνία και την ευαισθησία μας ωραιοποιούμε καταστάσεις που στην πραγματική ζωή γίνονται εφιάλτης.
Λογική και Ευαισθησία
Αυτή η ευαισθησία είναι συνήθως απερισκεψία, ή ανωριμότητα ή "ζω στη χώρα του μάλμπορο", και μπορεί το πρόσωπο που "φέρει" την ευαισθησία να σε κάνει κομμάτια εσένα που έχεις την λογική. Χωρίς να έχεις φταίξει και σε τίποτα!
Ο "αχτύπητος" Κωστάκης
Καινούργια διαφημιστική καμπάνια του χαμόγελου του παιδιού κατά της γονικής βίας.
Ο συνήθης Κωστάκης σε μια μέση οικογένεια δεν είναι ένα φοβισμένο παιδάκι που κάθεται ήσυχο και τρώει ξύλο. Συνήθως έχει κάνει τις απίστευτες σκανταλιές, του έχεις κάνει παρατήρηση μία, δύο, τρεις φορές, σε γράφει κανονικά, όσο σε βλέπει μαλθακό το εκμεταλλεύεται και στρέφεται αυτός με βία εναντίον σου, και εσύ θα πρέπει να έχεις δει όλους τους κύκλους της σειράς "νταντά άμεσου δράσης" για να κρατηθείς και να μην του αστράψεις ένα σκαμπίλι.
Όσο άσχετα και αν φαίνονται τα παραπάνω είναι όλα διαφημιστικά προιόντα που πωλούν.
Οι image makers έχουν εισχωρήσει παντού, φορούν φωτοστέφανα σε αυτούς που πουλάνε. Εμείς κινδυνεύουμε να χάσουμε τις αλήθειες μας, να μείνουμε χωρίς πυξίδα, να μην είμαστε σίγουροι για τίποτα πια.
Όχι, δεν είμαι βίαιη, ούτε άκαρδη, ζω όμως την καθημερινή σκληρή πραγματικότητα που δεν αφήνει περιθώρια για αγιοποιήσεις και σουρεαλιστικές καταστάσεις.
Όχι, δεν θέλω τον κο Φούρλα πρότυπο Μεγάλου Έλληνα.
Δεν θέλω διαφημιστικές, πολιτικές, καλλιτεχνικές καμπάνιες που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Μόνο κρατώ την ομορφότερη στιγμή του τελευταίου μου ταξιδιού, που ήταν η αγκαλιά που μου πρότεινε η χιμπατζίνα στον London Zoo όταν την κοίταξα στα μάτια.
Και την πιο αληθινή στιγμή, την απάντηση της υπαλλήλου του ταχυδρομείου, Αιθιοπικής καταγωγής, στην οδό Cromwell, που όταν κατάλαβε την καταγωγή μου είπε "I am Greek Orthodox too!", και ήταν το τελευταίο που περίμενα να ακούσω εκείνη τη στιγμή.
Εδώ δεν χωράνε επιτηδευμένοι image makers.
