Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Με τα δικά μου μάτια!


Εγκλωβισμένη ακόμη στην πόλη, απασχολημένη με την ανακαίνιση του σπιτιού που καθυστερούσα εδώ και καιρό. Μετράω τις αντοχές μου στον καυτό αέρα.
Δεν αντέχω τον κλιματισμό άλλο, κινδυνεύω να πάθω ιδρυματοποίηση.
Κυριακή πρωί βρίσκομαι στην είσοδο του Μουσείου της Ακρόπολης.
Υπομένω την συνήθη γκρίνια των Ελλήνων επισκεπτών.
"...μα καλά για το μπαρ δεν έχει άλλη είσοδο; απαράδεκτο!"
"...μας ελέγχουν πρώτα και μετά βγάζουμε εισιτήριο;"
"...εγώ είμαι καθηγήτρια, γιατί να περιμένω εδώ με όλους τους άλλους;"
Με πιάνει μια γλυκιά ναυτία κοιτάζοντας κάτω από το γυάλινο δάπεδο να αιωρούμαι και νιώθω την ζέστη ν' ακουμπά τα κόκκαλά μου.
Επιτέλους η Είσοδος! Μπήκα μέσα στ' όνειρο.
Βρέθηκα μέσα στην ιστορία μου.
Μπροστά στη σκεπτόμενη Αθηνά που με συντρόφευε σιωπηλά σε όλα τα σχολικά μου χρόνια.
Σε λιοντάρια και φίδια. Σε μαρμάρινες αέρινες χορεύτριες.
Ανάμεσα στις κόρες, οι περισσότερες αναθήματα εργαζόμενων (από τότε) γυναικών προς την θεά Αθηνά την Εργάνη. Τόσο όμορφες!
Οι στιβαρές Καρυάτιδες σηκώνουν ακόμη το βάρος όλου του κόσμου και εγώ αντλώ δύναμη από αυτές. Μάλλον βρήκα το καταφύγιό μου κάθε φορά που θα λιποψυχώ.
Στην αίθουσα του Παρθενώνα ευθυγραμμίζομαι με τον ιερό ναό πάνω στον βράχο και για πρώτη φορά συνειδητοποιώ την ιστορία του με τη βοήθεια του πετσοκομένου φιλμ του Γαβρά.
Κι αυτό ακολούθησε την μοίρα του Παρθενώνα.
Επιστροφή ξανά στο σπίτι να συνεχίσω την θερινή ανακαίνιση.
Η προσμονή της άδειας μεγαλώνει λεπτό το λεπτό.
Τα έργα στην εθνική οδό του Σουφλιά δεν θα με αποθαρρύνουν. Θα τα περάσω!
Ένα αεράκι αρχίζει να δροσίζει την βεράντα και μου παίρνει την εφημερίδα.
Μάλλον είμαι έτοιμη ψυχολογικά ν' αντιμετωπίσω την επικείμενη πανδημία της γρίππης.
Διαβάζω πως η εκτροπή του Αχελώου έχει δρομολογηθεί ανεπιστρεπτί.
Στο Αιγαίο συμβαίνουν πράγματα, και γενικώς συμβαίνουν πράγματα αλλά ταυτόχρονα απομακρύνονται. Μάλλον εγώ απομακρύνομαι.
Βρίσκω ευκαιρία να κοιτάξω από διαφορετικές οπτικές γωνίες τον σύντροφό μου.
Προσπαθώ να συγκεντρωθώ.
Μπαίνω μέσα στο τραγούδι και βυθίζομαι.
"Πήρα κόκκινα γυαλιά και όλα γύρω σινεμά τα βλέπω..."
Καλό καλοκαίρι!

buzz it!