Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

to be injected, or not to be injected?



Ανήκω στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και μετά από πολλή σκέψη και προβληματισμό, μέσα απ' όλη αυτή τη παραφιλολογία, αποφάσισα να κάνω το εμβόλιο της νέας γρίππης. Και λέω σκέψη και προβληματισμό γιατί οι οδηγίες που πήρα από τους γιατρούς είναι από το " να μην το κάνεις" μέχρι "καλό θα ήταν να το κάνεις, αλλά την απόφαση θα την πάρεις εσύ".
Μέσα σε μία τόσο συγκεχυμένη ατμόσφαιρα με βαριά καρδιά σήκωσα το τηλέφωνο και κάλεσα το 1135 για να πάρω οδηγίες. Μου έδωσαν το 2105276000 για την Πολυκλινική Αθηνών στην Πειραιώς 3 που είναι κοντά στη δουλειά μου και το 2132056100 για την Πολυκλινική Πατησίων που είναι κοντά στο σπίτι μου. Στο πρώτο τηλέφωνο μία Νεοελληνίδα μου λέει απότομα να πάρω μετά τις 9:30 (ήταν 9:00) για να πάρω πληροφορίες. Δοκιμάζω την τύχη μου στο τηλέφωνο της Πατησίων, όπου μία άλλη Νεοελληνίδα μου λέει "δεν κάνουμε σήμερα εμβόλια στην εφημερία μας!!Να πάρετε στο 2132056280 να σας πουν"!! Και μου το έκλεισε. Παίρνω το τηλέφωνο που μου έδωσε το οποίο φυσικά ...δεν απαντούσε.
Η ψυχολογία μου άρχισε να χειροτερεύει, λες και έπασχα από κάποια ανίατη ασθένεια, ενώ το μόνο που έχω είναι ένα βρογχικό άσθα, απόλυτα ελεγχόμενο με θεραπεία εισπνεόμενων.
Ενώ περνούσε η ώρα για να καταφέρω να επικοινωνήσω με κάποιο νοσοκομείο, μου έρχεται ένα e-mail τρομοκρατικό κατά του εμβολίου που έγραφε ότι το εμβόλιο περιέχει υδράργυρο που θα πάει στον εγκέφαλό μου και θα με κάνει πειθήνιο όργανο των απανταχού συνομωσιολόγων.
Ίσως και να το πίστευα αυτό το μήνυμα αν δεν το προχωρούσε κι άλλο λέγοντας ότι περιμένουν νέες παρτίδες με σύριγγες μεγαλύτερες σε διάσταση για να περνάει μέσω του εμβολίου και ένα νανοτσίπ με το οποίο θα μπορούν να με εντοπίζουν όπου κι αν βρίσκομαι, αλλά και να ενεργοποιεί τα βαριά μέταλλα του εμβολίου και να μου δημιουργήσει  σοβαρά ψυχικά προβλήματα.
Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι όσοι κάνουν αυτό το εμβόλιο δεν θα κινδυνεύουν από πιθανή απαγωγή από τον Παλαιοκώστα, άρα πρόκειται για προστασία του πολίτη από τον Υπουργό Προ.Πο.
Όσο για τα ψυχικά προβλήματα, δεν χρειάζεται να μου κάνουν εμβόλιο. Μερικές επισκέψεις σε ελληνικά νοσοκομεία και την έχω στο τσεπάκι την ψυχασθένεια!
Και εκεί που περιπλανιόμουνα στο διαδίκτυο σε μία στήλη διαφήμισης διαβάζω το Απίστευτο!
ΔΟΚΙΜΗ ΝΕΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ
Ψάχνουμε για "ανθρώπους" να δοκιμάσουν
τα προϊόντα και να διατυπώσουν τη γνώμη τους.
Με την εγγραφή σας θα έχετε τη δυνατότητα να
εκφράζετε τη γνώμη σας και να αμοίβεστε.
Εγγραφείτε σήμερα!
Βάζω κάτι στο μυαλό μου και μπαίνω μέσα στην ιστοσελίδα.
Εκεί γνωρίζω το πειραματόζωο, ε συγγνώμη, το μέλος της εβδομάδας.
Με ολόκληρο το προφίλ του και μία φωτογραφία που έμοιαζε καλλιτεχνική!
Στην περιοχή δοκιμών βλέπω το πρώτο προϊόν προσεχών δοκιμών που ήταν ράβδοι μασήματος για το καθάρισμα δοντιών σκύλων!!! Αμέσως φαντάζομαι τον εαυτό μου να το μασάει με μανία.
Μπισκότα, πάνες, καλλυντικά, ζυμαρικά, κι άλλες σκυλοτροφές, μια μπάλα θαλάσσης σαν αυτές τις φουσκωτές που είχαμε μικροί με τα χρώματα του ουράνιου τόξου (τί είδους δοκιμή να ήθελε αυτή;)
Πολλά προϊόντα! Έψαχνα, έψαχνα, έψαχνα.... έψαχνα για το εμβόλιο της νέας γρίππης αλλά φαίνεται δεν έχει μπει ακόμα στην λίστα δοκιμών!!!...
Εννοείται ότι το τηλέφωνο μετά τις 9:30 δεν απάντησε ποτέ. Και έτσι έκανε σύμπραξη με το περιεχόμενο του τρομολαγνικού μηνύματος το οποίο έλαβα με αστραπιαία ταχύτητα.
Δανείζομαι τους στίχους των Killers για να αποτυπώσω με γλύκα αυτό που βιώνω και ποιός ξέρει, ίσως τα καταφέρω. Άλλωστε , όπως λέει και η φίλη μου, super girls just fly!

"
This is the world that we live in,
I feel myself get tired,
this is the world that we live in,
well maybe I was mistaken,
I heard a rumor that you,
quit this day and age,
Bless your body, bless your soul
pray for peace and self control..."

buzz it!

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Fashion victim



Έχω ένα φουλάρι "ζωντανό"!

Είναι ένα στενό μαύρο φουλάρι που από την μία πλευρά έχει ένα κοντό πέλος και μια φιδίσια όψη. Δεν είναι ένα εντυπωσιακό φουλάρι, μάλλον καταθλιπτικό θα το 'λεγα, όμως όταν το είδα φορεμένο πάνω στην κούκλα της βιτρίνας μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Ποτέ δεν θ' αγόραζα ένα μαύρο φουλάρι. Τώρα συνειδητοποιώ ότι το φουλάρι βρήκε εμένα και όχι εγώ αυτό.

Μόλις το βάλω χαλαρά γύρω από τον ώμο μου αυτό αρχίζει να περπατάει και σε μερικά λεπτά να πέφτει κάτω. Το δένω γύρω από το λαιμό μου και αυτό αρχίζει να με σφίγγει για να με πνίξει. Νευριάζω μαζί του και εφευρίσκω διάφορα δεσίματα για να το σταθεροποιήσω και εκείνο πάντα ξεγλυστρά και βρίσκει τρόπο να πάει εκεί που θέλει. Στο πάτωμα.

Μάλλον εκείνο έχει συνειδητοποιήσει την καταθλιπτική όψη του και προσπαθεί με ενοχλητικά τεχνάσματα να με κάνει να ασχοληθώ μαζί του. Ποτέ δεν περίμενα κάτι τέτοιο από ένα φουλάρι!

Έχω σκεφτεί να μην το ξαναφορέσω, και όταν το αφήνω για μέρες μέσα στην ντουλάπα κρεμασμένο, αρχίζει να μου κάνει διάφορες γκριμάτσες και το βρίσκω σε διαφορετική στάση κάθε φορά.
Είπα να το δώσω να φύγει, όμως πάλι κάνω πίσω. Δεν παρατάς έτσι ένα ζωντανό. Έτσι, έχω αποφασίσει ότι θα ζήσω όλη μου τη ζωή παρέα μαζί του και όταν θα πεθάνω αυτό θα παρεμείνει στην ντουλάπα μου περιμένονας το επόμενο θύμα.

Τώρα κάθε φορά που θέλω να μετρήσω τις αντοχές μου, το πρωί που ανοίγω την ντουλάπα, του κλείνω το μάτι, το τραβάω πάνω μου και αρχίζουμε την πάλη.
Μέχρι τελικής πτώσης.
Αν με δείτε να το φοράω σημαίνει ότι είμαι σε καλή φόρμα. Φυλαχτείτε!

buzz it!