ΧΩΡΙΣ ΗΡΩΕΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΦΕΛΛΟΥΣ

Ερχόμενη από το Δέλτα του Έβρου, μέσα από ερωδιούς και πελεκάνους και συζητήσεις με ντόπιους ψαράδες, φύλακες των συνόρων μας, παίρνω την τελευταία στροφή στη Μαλακάσα και βρίσκομαι σε μια φλεγόμενη Αττική.
Τρεις μέρες ανέχομαι τώρα τις ανευθυνοευθύνες των Προέδρων των απανταχού δασαρχών, πυροσβεστών, εθελοντών, κολοκυθόπουλων. Ανέχομαι τις κραυγές των ηλιοκαμένων δημοσιογράφων που θέτουν το Τρικούπειο ερώτημα "τις πταίει;" Ανέχομαι τον "στρατηγό άνεμο", τα "καντηλάκια" και ένα Ρώσο πιλότο που ήθελε να σβήσει τη φωτιά μας ενώ χρωστούσε 600 ευρώ!!(σε ποιόν άραγε;).
Και μέσα σ' όλα αυτά, κάπου μέσα στα έδρανα της Βουλής, κάποιοι βουλευτές αναρωτιούνται ποιά είναι η Τζούλια Αλεξανδράτου!!
Εγώ αναρωτιέμαι αν οι Αμερικάνοι είναι τόσο αφελείς να αντιμετωπίζουν σαν ήρωες τους πυροσβέστες τους. Ή αν εμείς είμαστε τόσο έξυπνοι να τους προπυλακίζουμε. Ή αν οι Αμερικάνοι πυροσβέστες είναι ήρωες και οι δικοί μας απλά ειδικοί στο τάβλι! Βέβαια αν έχεις να πορευτείς με μοναδικό ήρωα πυροσβέστη τον Φούρλα η απάντηση είναι προφανής. Τουλάχιστον αυτόν μόνο μας έχουν δώσει γιατί σκέφτομαι άλλο όνομα πυροσβέστη και δεν ξέρω κανένα.
Τί θα γίνει αλήθεια όταν απαξιώσουμε όλα αυτά τα επαγγέλματα που απαιτούν αυτοθυσία και πίστη; Το μητρικό μου ένστικτο λειτουργεί και πάλι και προσπαθώ να ανατρέψω στα παιδιά μου τη θεωρία ότι μια πετυχημένη καριέρα είναι ποδοσφαιριστής ή επιχειρηματίας. Και επίσης να επαναπροσδιορίσω την έννοια του εθελοντισμού μετά τις δηλώσεις του "προέδρου εθελοντών πυροσβεστών βορείου Ελλάδος" που αγανακτησμένος δήλωνε μέσω ραδιοφώνου ότι δεν πληρώθηκαν ούτε τα έξοδά τους για την "εθελοντική" τους εργασία! Μα τί σόι εθελοντισμός μπορεί να είναι αυτός που πληρώνεται;
Η πατρίδα των φελλόδενδρων είναι η Πορτογαλία (πληγείσα επίσης χώρα από τις φωτιές). Εκεί βρίσκονται τα μεγαλύτερα δάση. Μόλις ένα φελλόδενδρο γίνει 25 ετών μπορεί να γίνει η πρώτη αποφλοίωση και εξαγωγή του φελλού από τον κορμό του δένδρου. Αυτό γίνεται στους καυτούς μήνες του καλοκαιριού με ειδικά εργαλεία και χειρωνακτική εργασία. Κάθε 10 χρόνια το δένδρο επιδέχεται καινούργια αποφλοίωση. Ο χρόνος αυτός τηρείται και προστατεύεται με την νομοθεσία των κρατών. Ένα φελλόδενδρο μπορεί να δίνει το προιόν του για 200 χρόνια περίπου, η δε αποφλοίωση δεν το βλάπτει όπως δεν βλάπτει τον άνθρωπο το κούρεμα του κουρέα. Το φελλόδενδρο δημιουργεί, λόγω των ειδικών κλιματολογικών συνθηκών της ιβηρικής χερσονήσου έναν ιδιαίτερο φλοιό (φελλό) ο οποίος έχει 40 εκατομμύρια κύτταρα ανά 1 cm2 και προστατεύει το δένδρο από τον καύσωνα και την παγωνιά. Επίσης, σε πυρκαγιές ο φελλός μπορεί να εμποδίσει τη φωτιά από το να καταστρέψει το υπόλοιπο κορμό του δένδρου.
Φελλόδενδρα δεν έχουμε εδώ στην Ελλάδα. Έχουμε όμως πολλούς "φελλούς". Αντί να τους αφήνουμε να επιπλέουν κάθε φορά, ας τους στείλουμε ως ασπίδα προστασίας των δασών μας. Το όφελος θα είναι διπλό!