Αν ήμουν γάτα σ' αυτή την πόλη
θα ήταν όλα διαφορετικά
θα ξάπλωνα νωχελικά στων σκουπιδιών τους κάδους
θα τρύπωνα σε κτίρια και αφημένους κήπους
θα πήδαγα από χαρά στου υπόνομου τη θέα
σαν αρουραίοι ξεπηδούν και τρέχουν στην αλέα.
Θα είχα αλτικότητα
στου πεζοδρομίου τη φαυλότητα
θα είχα ύφος απαθές σε αφίσες προεκλογικές
θα ήθελα να νιαουρίζω αντί βρισιές να ξεστομίζω
και τα νύχια μου ν' απλώνω
στων πολιτικών τον τόνο.
Να ζω με ένστικτο και δράση
χωρίς δέσμευση, ρητά
ούτε διλήμματα πολιτικά.
Στους δρόμους να τρέχω με σβελτάδα
και οχι να περιμένω να ξυπνήσει η Ελλάδα...
Οι αλλεργικοί να είναι αυτοί, και όχι εγώ
να είμαι πονηρή, ζηλιάρα και με εγωϊσμό.
Θα κουνούσα την ουρά μου και θα είχα αυτό το νάζι
θα γουργούριζα στους γύρω και στου Αστακού το γκάζι
θα ήμουνα σημαντική
και ποιός ξέρει μία μέρα
ίσως να κατάφερνα στο σινεμά καριέρα.
Ήθελα ν' απολαμβάνω την αγάπη των ανθρώπων
των φιλόζωων που λένε
γιατί άνθρωποι δεν αγαπούνε άνθρωπο άλλον απ' αυτόν
φιλάνθρωποι θα ήταν τότε, μα πού το βρήκες τώρα αυτό;
Θα είχα μάτια γυαλιστερά
και θα έβλεπα πίσω από τα ψέματα κι ανάμεσα απ' τις λέξεις.
Θα ήμουνα αμέριμνη πάνω στα κεραμίδια
να βλέπω τα τρεχαλητά και τα αναίτια σπρωξίδια.
Δεν θα είχα άλλες γάτες λαθρομετανάστες
λαθρέμπορους και λαθροκυνηγούς
ούτε και λαθρεπιβάτες.
Λαθραίες θα είμαστε όλες μας μέσα στην ίδια μοίρα
εφτά ζωές μας χάρισαν δεκάρα δίνω μία.
Αν ήμουν μαύρη μάλιστα θα τρόμαζα τους πάντες
θα ξεκινούσα απ' τους φαιδρούς και θα 'φτανα στους μάγκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου