Όταν ήμουνα μικρή πήγαινα και τρύπωνα μέσα στο σαλόνι του σπιτιού ώρες ατελείωτες. Εκείνο το σαλόνι ήταν πολύ κρύο και πάντα κλειστό. Δεν χαραμίζαμε εκεί τη θέρμανση και βέβαια ήταν πάντα τόσο καθαρό αφού δεν το λέρωνε ποτέ κανείς. Εκεί λοιπόν σε μια παλιά ξύλινη σερβάντα έβρισκα κρυμμένο ένα view master με τους γάμους τους Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας. Αλήθεια γιατί λέμε γάμους όταν πρόκειται για βασιλιά και γάμο όταν είναι του ξαδέλφου μας;
Πήγαινα εκεί με τις ώρες και παρακολουθούσα σαν ταινία ξανά και ξανά αυτό το τρισδιάστατο παραμύθι με τις άμαξες, τα καπέλα, τα κομφετί. Τότε μάλιστα νόμιζα ότι αυτός ο γάμος δεν είχε γίνει στην Ελλάδα. Νόμιζα ότι για να είναι τόσο παραμυθένιος θα είναι σίγουρα σε άλλη χώρα. Δεν τολμούσα και να ρωτήσω κιόλας γιατί ήδη διαισθανόμουν αν και παιδί ότι οι βασιλιάδες δεν ήταν και τόσο καλοί. Είχαν αρχίσει από τότε να τον φωνάζουν Κοκό. Από πού να βγήκε αυτό πάλι;
Μεγαλώνοντας, ευτυχώς εγώ αρκετά, άρχισαν να γίνονται της μόδας οι αποκριάτικες πριγκήπισσες. Η γαλάζια πριγκήπισσα, η πριγκήπισσα του χιονιού, η βασίλισσα του δάσους, οι βασίλισσες των ξωτικών, πριγκήπισσες των λουλουδιών, ο κατάλογος ατελείωτος. Ξέρω κάποια μάλιστα που τα είχε φορέσει όλα τα παραπάνω. Σε πείσμα των αριστεριστών όλα τα κοριτσόπουλα ντυνόντουσαν το τριώδιο βασιλικά. Σαν να μην έφτανε αυτό γίνεται και αυτός ο αληθινός βασιλικός γάμος της πριγκήπισσας Νταϊάνας όπου εκεί μπλέχτηκε και το Χόλυγουντ με τον Έλτον Τζων πρώτο τραπέζι πίστα και άντε τώρα να ξεκολλήσεις τον λαό από την ατελείωτη ουρά του νυφικού της Λαίδης. Τ' ακούει αυτά και η δική μας Άντζελα και μεταμορφώνεται και αυτή εν μία νυκτί σε Λαίδη με το μαγικό της ραβδάκι.
Τα χρόνια ξαναπερνούσαν και φτάνει τότε ένας παράξενος τραγουδοποιός να ξεσηκώσει όλη την επαναστατημένη γενιά των Εξαρχείων με την πριγκηπέσσα του.
Σήμερα στην άλλη άκρη της Ευρώπης μια άγνωστη πριγκήπισσα παντρεύεται με γάμους βασιλικούς, κανονικούς, με τα όλα τους, και όλη η χώρα κινείται σε αυτούς τους βασιλικούς ρυθμούς. Ποιός νοιάζεται σήμερα για το χρέος της Βρεταννίας; Αύριο πάλι.
Όλοι θα ρίξουν έστω μία κλεφτή ματιά σ' αυτή την υπερβολή.
Και όλα τα κορίτσια σήμερα θα περιμένουν από κάπου ν' ακούσουν "Buongiorno Principessa"!!!!!
Πήγαινα εκεί με τις ώρες και παρακολουθούσα σαν ταινία ξανά και ξανά αυτό το τρισδιάστατο παραμύθι με τις άμαξες, τα καπέλα, τα κομφετί. Τότε μάλιστα νόμιζα ότι αυτός ο γάμος δεν είχε γίνει στην Ελλάδα. Νόμιζα ότι για να είναι τόσο παραμυθένιος θα είναι σίγουρα σε άλλη χώρα. Δεν τολμούσα και να ρωτήσω κιόλας γιατί ήδη διαισθανόμουν αν και παιδί ότι οι βασιλιάδες δεν ήταν και τόσο καλοί. Είχαν αρχίσει από τότε να τον φωνάζουν Κοκό. Από πού να βγήκε αυτό πάλι;
Μεγαλώνοντας, ευτυχώς εγώ αρκετά, άρχισαν να γίνονται της μόδας οι αποκριάτικες πριγκήπισσες. Η γαλάζια πριγκήπισσα, η πριγκήπισσα του χιονιού, η βασίλισσα του δάσους, οι βασίλισσες των ξωτικών, πριγκήπισσες των λουλουδιών, ο κατάλογος ατελείωτος. Ξέρω κάποια μάλιστα που τα είχε φορέσει όλα τα παραπάνω. Σε πείσμα των αριστεριστών όλα τα κοριτσόπουλα ντυνόντουσαν το τριώδιο βασιλικά. Σαν να μην έφτανε αυτό γίνεται και αυτός ο αληθινός βασιλικός γάμος της πριγκήπισσας Νταϊάνας όπου εκεί μπλέχτηκε και το Χόλυγουντ με τον Έλτον Τζων πρώτο τραπέζι πίστα και άντε τώρα να ξεκολλήσεις τον λαό από την ατελείωτη ουρά του νυφικού της Λαίδης. Τ' ακούει αυτά και η δική μας Άντζελα και μεταμορφώνεται και αυτή εν μία νυκτί σε Λαίδη με το μαγικό της ραβδάκι.
Τα χρόνια ξαναπερνούσαν και φτάνει τότε ένας παράξενος τραγουδοποιός να ξεσηκώσει όλη την επαναστατημένη γενιά των Εξαρχείων με την πριγκηπέσσα του.
Σήμερα στην άλλη άκρη της Ευρώπης μια άγνωστη πριγκήπισσα παντρεύεται με γάμους βασιλικούς, κανονικούς, με τα όλα τους, και όλη η χώρα κινείται σε αυτούς τους βασιλικούς ρυθμούς. Ποιός νοιάζεται σήμερα για το χρέος της Βρεταννίας; Αύριο πάλι.
Όλοι θα ρίξουν έστω μία κλεφτή ματιά σ' αυτή την υπερβολή.
Και όλα τα κορίτσια σήμερα θα περιμένουν από κάπου ν' ακούσουν "Buongiorno Principessa"!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου