Νεωτερισμοί, γονείς και κρίση τον 21ο αιώνα

"Νεωτερισμοί"! Έτσι έγραφαν στα νιάτα μου οι επιγραφές στα καταστήματα ενδυμάτων. Θεέ μου! Τί πρωτοποριακή επιγραφή! Μεγάλωσα φαίνεται σε εποχή που η καινοτομία και εφευρετικότητα επιβραβεύονταν. H δασκάλα μου στην πρώτη δημοτικού στο δημόσιο σχολείο, κάπου στον κάμπο της Θεσσαλίας, μας ξεκίνησε αριθμητική σύμφωνα με το μοντεσοριανό σύστημα και φτάνοντας στην πρώτη Γυμνασίου τρελάναμε την μαθηματικό όταν της δηλώσαμε ότι εμείς αυτά τα μαθηματικά τα κάναμε από την πρώτη δημοτικού....και ξαφνικά όλα αυτά χάθηκαν από παντού. Και περάσαν κάποια χρόνια και ξεχαστήκαμε και μετά ήρθαν τα χρόνια της κρίσης μαζί με τον νέο αιώνα. Αγαπώ την κρίση και τον 21ο αιώνα! Γιατί προ κρίσης δεν άνοιγες συζήτηση για την εκπαίδευση. Τί είναι αυτά που μας λες τώρα; Καινοτομία στην εκπαίδευση; Ο Σατανάς! Έτσι είναι το σύστημα στην Ελλάδα δεν αλλάζει! Εμείς οι γονείς είχαμε βρει κάτι δασκάλους έξω από το σχολείο που πληρώνονταν με την ώρα και μια χαρά διαπαιδαγωγούσαν τα παιδιά μας. Γιατί ο καλός ο δάσκαλος έπρεπε να πληρώνεται με την ώρα, και ο καλός γονιός να πληρώνει με την ώρα και το καλό παιδί να τα πληρώνει όλα με την ώρα... κι αλίμονο αν τολμούσε ν' αντισταθεί στην ιδρυματοποίηση της γνώσης. Κι όμως όλα αυτά κατόρθωσε και τ' άλλαξε μια κρίση. Η εκπαιδευτική ώρα, που ήταν 45 λεπτά, πήγε περίπατο. Οι δάσκαλοι θυμήθηκαν πόσο αγαπούν τη δουλειά τους και οι γονείς αναθεώρησαν τις ανάγκες των παιδιών τους. Έφυγε απ' το κάδρο το τετραήμερο στην Γιουροντίσνεϊ και έμεινε στο πλάνο ένα κουρασμένο σχολείο με απαξιωμένους δασκάλους και τα παιδιά τους με μάτια ανοιχτά γεμάτα απορία γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά. Το στοίχημα τώρα είναι να ξαναγεμίσουν οι τάξεις της Τρίτης Λυκείου, να αποκτήσουν ξανά νόημα οι βιβλιοθήκες και τα εργαστήρια των σχολείων, να ξανασυναντηθούν οι γονείς με τους δασκάλους στο τέλος του τριμήνου. Να επικοινωνήσουμε την αγωνία μας επιτέλους! Μέσα σ' αυτή την κρίση πληθαίνουν και οι δάσκαλοι που ενσωματώνουν στο μάθημά τους παιχνίδια, μουσικές, πειράματα και μαγειρέματα. Προτρέπουν τα παιδιά να γράψουν θέατρο, να το σκηνοθετήσουν και να το ανεβάσουν στη σκηνή. Δάσκαλοι που κάνουν μάθημα χωρίς να κοιτάνε την ώρα και πολλοί χωρίς να ζητήσουν καν αντίτιμο για την προσφορά της γνώσης τους.  Γονείς που συμμετέχουν ενεργά στην λειτουργία του σχολείου. Που δεν εμφανίζονται σαν κομήτες για να γκρινιάξουν μόνο, αλλά δουλεύουν μαζί με τους δασκάλους και τα παιδιά για να στήσουν μια ενεργή δυναμική κοινότητα. Σιγά σιγά βλέπω αυτούς  τους  γονείς του 21ου αιώνα να ανεβάζουν ψηλά αυτή την φωτεινή επιγραφή που θα γράφει "ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΙ" και θα φωτίσει ξανά όλη την χώρα! Αλήθεια λέω!

Μια ημερίδα διοργανώνεται προς τιμήν των γονιών του 21ου αιώνα στο Πολιτιστικό Κέντρο "Δαΐς" το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου. Θα είμαι εκεί, να δω πώς γίνεται το μάθημα "αλλιώς", να ξεμπλέξω το προσωπικό  μου κουβάρι και να ζυγίσω τον ρόλο της μαμάς που έφερε τα παιδιά της στον κόσμο στις αρχές του 21ου αιώνα....