Τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι φορτισμένα διπλά. Με την πανδημία της γρίππης, που ακόμα ψάχνω να δω, και με την νεοσύστατη επέτειο του θανάτου του Αλέξη. Σκέφτομαι ότι η μητέρα του δεν θα θέλει να "γιορτάζει" έτσι κάθε χρόνο τον χαμό του παιδιού της, αλλά ποιός την ρώτησε...
Αυτές τις μέρες ο Μίκης Θεοδωράκης ανοίγει διάλογο με τους αντιεξουσιαστές και τον Σαμαρά πιστεύοντας ότι θα βγάλει άκρη μαζί τους.
Αντίθετα ο αγαπημένος μας Σαββόπουλος ετοιμάζει μια πολλαπλή γιορτή στην Αθήνα με εκθέσεις, συναυλίες, παιδικές παραστάσεις και χάπενιγκ στους δρόμους ανοίγοντας επικοινωνία μ' εμάς τους πολίτες. Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ τίποτα καλύτερο.
Προχθες το βράδυ δεν μπορούσα ν' αντισταθώ στην απαίτηση των παιδιών να στολίσουμε το σπίτι. Είχα καιρό να τους δω να ζητούν κάτι τόσο πολύ και τόσο επίμονα. Συνήθως έχουν μια παγερή αδιαφορία που με τρομάζει, χθες όμως πέσαν στα πόδια μου και οι δύο για να ξεπεράσω την κούρασή μου και να στολίσουμε μεσοβδομαδιάτικα..
Τα παιδιά έχουν ανάγκη από στολίδια στη ζωή τους. Γιατί η ζωή τους κάθε μέρα είναι βαρετή, επαναλαμβανόμενη και προβλέψιμη. Ο χρόνος δεν επιτρέπει ανατροπές, εκπλήξεις, τυχαίες συναντήσεις. Κανένας φίλος τους δεν θα χτυπήσει την πόρτα να κατέβουν για παιχνίδι χωρίς να έχει κανονιστεί από πριν. Ούτε θα πάμε πουθενά βόλτα το απογευματάκι, όταν ο καιρός είναι προκλητικά περίφημος, γιατί δεν έχουμε τί να κάνουμε.
Η τηλεόραση έκλεισε στο σπίτι εδώ και δύο μήνες γιατί κατηγορήθηκε ότι μας διασπά την προσοχή. Περάσαμε μια δύσκολη περίοδο απεξάρτησης (και ίσως να περνάμε ακόμα) και τα χριστουγεννιάτικα στολίδια ήταν επιτακτική ανάγκη να γεμίσουν την απέραντη μοναξιά μας.
Θ' αρχίσουμε σε λίγο πάλι τις συζητήσεις στο σπίτι σχετικά με τον χαμό τους Αλέξη. Θα πέσουν πάλι δύσκολες ερωτήσεις που λόγω της απλότητας τους θέλουν απάντηση με ένα ναι ή ένα όχι. Και εγώ θα πρέπει να είμαι διαβασμένη.
Από τη μία σκέφτομαι ότι αν πηγαίναμε τώρα ένα ταξίδι μακριά θα γεμίζαμε ενέργεια και θ' αφήναμε πίσω όλη αυτή τη γκρίζα καθημερινότητα. Μετά όμως; τί; επιστροφή στο γκρι;
Όχι! Δεν έχουμε ανάγκη απόδρασης.
Θ' αλλάξουμε χρώμα στην κάθε μέρα.
Τη μία μέρα κόκκινο, την άλλη πράσινο, την άλλη ροδακινί! Όλα τα χρώματα της παλέτας θα μπουν στο κάθε μέρα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να μουτζουρώσουμε τα χέρια μας λίγο και να στραπατσάρουμε λίγο τον εφησυχασμό μας!
Καλά Χριστούγεννα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου