Όταν βάλαμε πρώτη φορά ίντερνετ στο σπίτι ήταν την προηγούμενη δεκαετία, νομίζω το '98, και ήταν μία ετήσια συνδρομή που πήραμε με κουπόνια μέσω της Καθημερινής. Θυμάμαι ότι είχε έλθει ένα φίλος στο σπίτι να μας δείξει τα κατατόπια και εμείς κοιτούσαμε όπως η αγελάδα το τραίνο με ανοιχτό το στόμα. Ήταν η εποχή που είχαμε ακόμη αναλογική γραμμή, οι ταχύτητες ήταν slow motion, και το ίντερνετ τσίριζε μέχρι να συνδεθεί.
Πέρασαν αρκετά χρόνια για να με τραβήξει το μέσο. Οι ελληνικές ιστοσελίδες τότε ήταν μετρημένες στα δάχτυλα και έτσι κάποια στιγμή το p/c είχε γίνει ο κουμπαράς του μικρού μας γιού (βγάλαμε πολλά λεφτά μέσα από το floppy).
Ήταν η στιγμή που κατάλαβα ότι η ενημέρωση είχε φύγει από την τηλεόραση, και αργούσε πολύ στις εφημερίδες, και έτσι πήραμε το πρώτο λάπτοπ με wifi! Κάμερα δεν είχε τότε. Είχα δεχτεί ήδη 3 αιτήσεις για σύνδεση σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και ο Άγιος Βασίλης άρχισε να φέρνει Pro και NBA για PC. Άρχισα να καταλαβαίνω ότι ο κλοιός του διαδικτύου σφίγγει και αν δεν είμαι συμμέτοχος στο "έγκλημα" θα βρεθώ απολογούμενη στον κοινωνικό λειτουργό όταν κατηγορηθώ για πλημμελή επιμέλεια των παιδιών μου. Έτσι μείωσα την τηλεθέαση στις νοικοκυρές σε απόγνωση και στο αλ τσαντίρι που έτσι κι αλλιώς μ' εκνεύριζε και άρχισα τα ταξίδια στο διαδίκτυο!
Το κομπιούτερ τοποθετήθηκε στη μέση της τραπεζαρίας, εκεί που κάθε νοικοκυρά δεν θα το άφηνε ποτέ γιατί δεν λείψανε οι δαχτυλιές, τα ψίχουλα και οι στάμπες από τα ποτήρια πάνω στο ακριβό εργόχειρο της προίκας μου. Όμως οι επιστήμονες ήταν σαφείς, το κομπιούτερ απαγορεύεται στο υπνοδωμάτιο, κι ας με στραβοκοιτούσε η μάνα μου!
Διαβάζοντας όλους τους κινδύνους που εγκυμονεί ένα κομπιούτερ για τα παιδιά κάναμε πράγματα προληπτικά. Μπαίναμε σε online παιχνίδια, σε chatrooms, μέχρι msn άνοιξα και έβαλα κάτω την ανηψιά μου να μου μάθει να γράφω το Θ με 8 που τώρα έχει εξελιχθεί σε 9.
Όταν ήρθε η στιγμή ο μεγάλος μας γιος να πάρει το δικό του netbook από το σχολείο ήταν βέβαια εξοικιωμένος αλλά δεν ήταν ενεργός χρήστης με δική του ηλεκτρονική διεύθυνση και δικό του προφίλ. Τότε σκέφτηκα ν' ανοίξω το Kids Voice για να δείξω δρόμους μέσα στο χάος του διαδικτύου. Δυστυχώς δεν έχω περισσότερο χρόνο να το αναπτύξω όσο θα ήθελα αλλά το παλεύω
Η μετάβασή μας μέχρι τώρα στον διαδικτυακό κόσμο ήταν ομαλή. Οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή καθημερινά, αλλά πέφτουν σ' εμάς, όχι έξω από το σπίτι. Και μέχρι στιγμής απαντάμε. Ε, όταν δυσκολέψουν υπάρχει και το help desk του e-shop!
Όλα αυτά τα γράφω γιατί πρόσφατα διάβασα πάλι σε μία φυλλάδα ότι δόθηκαν κομπιούτερ στα παιδιά χωρίς την κατάλληλη εκπαίδευση και κατέληγε για άλλη μία φορά στην εθνική μας ρήση "πού είναι το κράτος;"
Εγώ θα φωνάξω : ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ;;;;;
ΥΓ. Μέχρι τον κώδικα 9 μου έστειλε το καμάρι μου για να είμαι ενημερωμένη όταν μιλάω στο msn και είναι η γιαγιά πίσω μου!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου