Προοικονομώ, δηλ. σχεδιάζω, τακτοποιώ εκ των προτέρων, προετοιμάζω κάτι που θα γίνει στο μέλλον. Προοικονομία, η πρόβλεψη, ο εκ των προτέρων σχεδιασμός.
Σιγά τώρα!, κάθε μέρα την βλέπουμε μπροστά μας αυτή τη λέξη. Όπου γυρίσεις το μάτι σου προοικονομία βλέπεις!
Αστεία λέξη!
Σου φέρνει στο μυαλό τις στριφογυριστές ουρές κάθε πρώτη του μήνα στο μετρό στις εκδόσεις της μηνιαίας κάρτας. Τις προσεχείς ουρές στις εφορίες την τελευταία μέρα εκπνοής της παράτασης (μία πολύ σύνηθης λέξη σε αντιδιαστολή με την προοικονομία) πληρωμής για το σήμα των τελών κυκλοφορίας. Επίσης θυμίζει Ολυμπιακή! ΟΣΕ! το Μετοχικό Ταμείο Στρατού! το ΝΑΤ!!
Λες να την είχε μάθει αυτή τη λέξη ο Παπακωνσταντίνου και ο Αλογοσκούφης στο LSE;
Ή ο Παπαντωνίου στο Cambridge;
Ο Αρσένης στο ΜΙΤ;
Είναι διαφορετικές οι οικονομικές σχολές αλλιώς θα υποψιαζόμουν ότι αυτές φταίνε για την έλλειψη αυτής της όμορφης λέξης από τον βίο όλων των υπουργών μας.
Την οικονομική ανέχεια στην οποία βρισκόμαστε όλοι την έχουμε καταλάβει και είναι βέβαια απόρροια της απουσίας αυτής της μοναδικής λέξης από την καθημερινότητά μας. Η αγωνία όλων μας είναι αν μπορεί αυτή η ένδεια να αναστραφεί, με ή χωρίς ευρωπαϊκές, αμερικανικές, ή όποιες βοήθειες. Όλοι λένε ότι μπορεί να γίνει αν αλλάξουμε τη δομή του δημόσιου τομέα. Αυτό που είδαμε μέχρι τώρα ήταν μόνο το hair cut των μισθών των υπαλλήλων. Είδαμε αυξήσεις φόρων, περιμένουμε άνοιγμα επαγγελμάτων, και η δομή του δημοσίου παραμένει ίδια.
Η εύκολη σκέψη είναι να βάλουμε τον ιδιωτικό τομέα ν' αλλάξει τον δημόσιο.
Τί πονηρό και πόσο επικίνδυνο...
Λένε ότι φταίει η υπερβολική δημοκρατία μας που δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε πια κανένα νόμο. Καταλήγουν ότι μόνο μία επανάσταση μπορεί να το σταματήσει.
Τί ύποπτο και πόσο εγκληματικό...
Την αποχή της Κυριακής ερμήνευσαν πολλάκις οι πολιτικές και δημοσιογραφικές δυνάμεις του τόπου μας. Οι δε ευρωπαϊκές εφημερίδες την ερμήνευσαν ως "ωριμότητα" των Ελλήνων και παραλίγο να το πιστέψουμε και εμείς. Τόσο που ίσως να μας ανακύρητταν ως τον πιο "έξυπνο" λαό της Ευρώπης αν καταργούσαμε τις εκλογές τελείως. Η αλήθεια είναι όμως πιο πικρή και ως καλοπροαίρετη (αρχίζω να το χάνω αυτό) θα πω ότι οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να φανταστούν ότι ένα εκατομμύριο Πασόκ και πεντακόσιες χιλιάδες ΝΔ δεν σηκώθηκαν από τον καναπέ τους γιατί αυτή τη φορά δεν είχαν να πάρουν τίποτα από το κόμμα τους. Και δυστυχώς αυτή η εκλογική δύναμη είναι που κάθε φορά κρίνει το εκλογικό αποτέλεσμα. Από το υπόλοιπο 60% που πήγε να ψηφίσει το 66% ξαναψήφισε αυτούς που αποδεδειγμένα καταλήστευσαν και υπερχρέωσαν τη χώρα.
Το πώς μία χώρα ξεκινά να διδάσκει τα παιδιά της την προοικονομία από την τρυφερή ηλικία των 14 χρόνων και μόλις φτάνουν την ενηλικίωση και ωριμότητα να ξεχνούν την ύπαρξή της είναι νομίζω αντικείμενο επιστημονικής έρευνας αλλά και παραδοχή ολικής ανικανότητας και ανοησίας.
Η χώρα διοικείται με την εκλογολογία, μετρολογία, σεναριολογία, τρομολογία και ρουσφετολογία.
Αν το εκλογικό σώμα δεν αλλάξει μυαλά και δεν προοικονομήσει για το μέλλον των παιδιών του η Δημοκρατία δεν θα επιστρέψει ποτέ στη γενέτειρά της.
Και μία απάντηση σ' αυτούς που ισχυρίζονται ότι το πρόβλημα είναι παγκόσμιο και όχι ελληνικό.
"Καλύτερα πλούσιος και άρρωστος παρά φτωχός και άρρωστος".
Αν λοιπόν ξεσπάσει επιδημία στην Ευρώπη όλοι ξέρουμε ποιοί θα γίνουν καλά!
Αλλά ξέχασα...εμείς έχουμε περίσσευμα πολλά εμβόλια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου