Αν πάθω Αλτσχάιμερ και ξεχάσω όλους τους κωδικούς και τα πιν;
Ζεις χωρίς αυτά; Παίρνεις λεφτά; Τα χρειάζομαι για να μιλάω με τους φίλους μου, για να διαβάζω εφημερίδα, να ενημερωθώ. Για να μιλήσω με το παιδί μου στο τηλέφωνο, για να βγάλω εισιτήρια, για ν' αγοράσω καλλυντικά, για να ψωνίσω στο σούπερ μάρκετ, για να δουλέψω στον Η/Υ στο γραφείο, για να κάνω τη φορολογική μου δήλωση (μμμμ, εκεί θέλει και κλειδάριθμο τώρα). Να πάω στο γιατρό, ν' αγοράσω βιβλία, να μπω στο γυμναστήριο, να μπω μέσα στο σπίτι μου ρε αδελφέ!!!!!!!!
Να 'ταν τουλάχιστον ένας ο κωδικός...κι ας χρειαζόταν και για να πεθάνω
Τότε θα τον ξεχάσω σίγουρα!
ΥΓ. Την Κυριακή ανακαλύψαμε ότι ο μικρός μας γιος δεν ήξερε να χρησιμοποιήσει τηλέφωνο με καντράν και του κάναμε μαθήματα. Πού ξέρεις; μπορεί να χρειαστεί σε κάποια επόμενη stone age εποχή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου