Το τζάμπα έχει ιστορία...

...σ' αυτόν τον τόπο. Το ενσάρκωσε και ο Μουζουράκης με επιτυχία στους Σινγκλς ως Τζάμπας.
Ήταν το 1997 στο Παγκόσμιο Στίβου που ο άντρας μου έτρεξε να πάρει εισιτήρια για να παρακολουθήσει από κοντά για πρώτη φορά όλους αυτούς τους αθλητές μύθους που έβλεπε μόνο από την τηλεόραση, ως γνήσιος φίλαθλος και καθόλου μα καθόλου οπαδός.
Εισιτήρια ακριβά, μιας και η θέση διαλέχτηκε με μεγάλη προσοχή για να παρακολουθήσει τα αθλήματα που αγαπά από καλή οπτική γωνία.
Αρχίζει το αθλητικό γεγονός την πρώτη μέρα και ξαφνικά συνειδητοποιεί ο υπουργός ότι το στάδιο είναι άδειο. Μάλλον του το σφύριξαν οι ξένοι δημοσιογράφοι που σχολίασαν την αδιαφορία των Ελλήνων σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός. Ο ίδιος φυσικά ο υπουργός ουδέποτε ασχολήθηκε με την προπώληση των εισιτηρίων.
Ευκαιρία δοθείσης λοιπόν ανακοινώνει την επόμενη μέρα ότι ανοίγουν οι πόρτες για τον λαό να παρακολουθήσει τζάμπα τους αγώνες! Μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια! Δικαιώνει το φιλολαϊκό αίσθημα και γεμίζει και τις κερκίδες στα μάτια της διεθνής κοινότητας.
Γίνεται λοιπόν το ντου την επόμενη μέρα, ο άντρας μου βρίσκει άλλον στην ακριβοπληρωμένη θέση του και συνεχίζει τις επόμενες μέρες να παρακολουθεί το γεγονός σε όποια θέση έβρισκε άδεια, ανάμεσα σε πλήθος που κάπνιζε και πετούσε πατατάκια αριστερά και δεξιά γιατί το τζάμπα είναι τζάμπα. Και μην μου πει κανείς τίποτα για τα ακριβά εισιτήρια γιατί δεν άξιζαν ούτε όσο ένα δισκάκι λουλούδια που αυτοί οι κύριοι πετούσαν στον Τόλι και τον κάνανε μάγκα στο απυρόβλητο.
Και όπως λένε οι φιλολαϊκές διαφημίσεις των Jumbo : "δεν μας φτάνουν τα φτηνά, τα τζάμπα θέλουμε".
Συμφωνώ απόλυτα με την πρόταση να γίνει δημοψήφισμα στο οποίο ο λαός να αποφασίσει ποιό δρόμο θα ακολουθήσει στον παγκόσμιο ιστό. Επιτέλους δεν είναι υποχρεωτικό ν΄ακολουθήσουμε ευρωπαϊκό προσανατολισμό αν δεν το θέλουμε. Ν' αποφασίσουμε όμως για να ξέρει και ο καθένας τί θα κάνει. Γιατί δεν θέλω να πληρώσω άλλα τέτοια εισιτήρια.

Τρεις μήνες είχε αγοράσει τα εισιτήρια νωρίτερα, δεκαπέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε και ακόμα δεν το έχει ξεπεράσει.

ΥΓ. Σε ερώτηση πρώην δικαστικού του Αρείου Πάγου μαθαίνω ότι άσχετα με την επιβολή χρηματικού προστίμου έναντι εξαγοράς ποινής φυλάκισης στον Τόλι, τα χρήματα τα οποία οφείλει στο Ελληνικό Δημόσιο δεν παύουν να είναι απαιτητά. Είναι στο χέρι των δικαστών τώρα αν θα απαιτηθούν άμεσα.
ΥΓ2. Όλα τα προηγούμενα χρόνια εμείς κάναμε πως πληρώναμε διόδια και το κράτος έκανε πως συντηρούσε τους δρόμους. Στην Εγνατία οδό δε, προς μεγάλη μου έκπληξη όταν πήγα Αλεξανδρούπολη δεν υπήρχε ούτε ένα διόδιο.
ΥΓ3. Να θυμίσω και τα μισά διόδια που πλήρωναν πολλοί συμπολίτες χωρίς απόδειξη;