Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011 - η πολιτική της λάσπης

Γυρίζω κάθε μεσημέρι στο σπίτι μου και σκουπίζω καλά καλά τα παπούτσια μου στο πατάκι της εξώπορτας. Το πατάκι λερώνεται, τα παπούτσια όμως δεν καθαρίζουν. Βγάζω τα παπούτσια μου, παίρνω ένα μωρομάντηλο και αρχίζω να καθαρίζω με μανία από πάνω και στο πλάι. Και πάλι βλέπω ότι είναι μάταιη η προσπάθεια. Λερώνω και τα χέρια μου. Βρίσκω λάσπη και μέσα στο παπούτσι παρά το γεγονός ότι είναι από καλό δέρμα χωρίς τρύπες και με πολύ καλά γαζιά. Και τότε συνειδητοποιώ ότι αυτή η λάσπη δεν βγαίνει έτσι. Βγαίνει μόνο με περιφρόνηση, αδιαφορία, με λογική και ρεαλισμό.
Και πού θα πάει, κάποια στιγμή θα φύγουν οι λακούβες, οι πέτρες και η λασπουριά από αυτή τη χώρα ώστε να πάψω να χάνω τόσο χρόνο καθαρίζοντας μόνο λάσπες.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις είναι τυχαία.