Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011 - Μπαρμπαριά και Τούνεζι

Ως συνήθως η Ελλάδα που βρίσκεται πάντα στο δικό της κόσμο χρησιμοποιεί την παραπάνω έκφραση ως απάντηση στο "μπάρμπα". Χιούμορ απείρου κάλλους, παιγμένο εξαιρετικά και από τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, εντελώς ανεξήγητο και μη μεταφραζόμενο. Όπως και όλη η ζωή μας άλλωστε.
Το Τούνεζι ή Τυνησία είναι από τις χώρες πρώτης επιλογής στον τουρισμό. Θα ήθελα πολύ να έχω πάει. Οι φίλοι μου που πήγαν μου μίλησαν για μία χώρα με απίστευτες ανισότητες. Το τουρ τους ξεκίνησε από τον Νότο στους Βεδουίνους με τις καμήλες και τα σπίτια από λάσπη και τους τελείωσε στις ακτές της Μεσογείου στον Βορρά όπου τους περίμενε ο πολιτισμός και η πολυτέλεια γαλλικών προδιαγραφών. Αυτό πουλούσε ο τουρισμός τους. Ακόμη όμως και αυτός ο τουρισμός δεν άφηνε τίποτα στους απλούς πολίτες. Η χώρα δέχονταν μόνο κατ' ευφημησμό ευρωπαική υποστήριξη την οποία εκμεταλλεύονταν οι "γνωστοί-άγνωστοι" πολιτικοί οι οποίοι για τους Ευρωπαίους θεωρούνταν το ανάχωμα απέναντι στον ισλαμισμό και βέβαια το εξαργύρωναν ανάλογα. Πάλι θρησκεία στη μέση.
Η Ιταλία περνάει την χειρότερη κρίση της Ευρώπης και δεν το συζητάει κανείς. Η ιταλική αλαζονεία έχει πέσει θύμα, χρόνια τώρα, ενός λαϊκού επιχειρηματία απατεώνα, ο οποίος το μόνο που έκανε ήταν να βγάλει στη φόρα όλα τα άπλυτα των αποτυχημένων επαγγελματιών πολιτικών και να ενισχύσει τα τηλεοπτικά σόου με περισσότερο γυμνό, αγαπημένο του κάθε Ιταλού Καζανόβα. Και ενώ η μαφία κάνει πάρτι στα σκουπίδια της χώρας και η οικονομία μπαίνει σε βαθιά κρίση το Βατικανό επιτέλους βρίσκει το θαύμα για να κάνει τον εκλιπόντα Πάππα Άγιο.
Πάλι θρησκεία στη μέση.
Οι Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα, οι Ιρλανδοί, χρόνια τώρα, στο όνομα ενός Θεού ρίχνουν στη μάχη αθώες ψυχές. Ψυχές που δεν στέκονται λίγο να σκεφτούν πως κανένας Θεός δεν θα ζητούσε ποτέ να κρατήσουν δυναμίτη στο χέρι. Που όμως αδύναμοι σε ώρες ανέχειας καλούν την βοήθειά Του για να βγουν από αυτή.
Λες να είναι η ώρα της Μπαρμπαριάς τώρα;

Ανακαλύπτοντας σιγά σιγά τα προβλήματα στις άλλες χώρες ίσως συνειδητοποιήσουμε την πραγματική υπόσταση των δικών μας προβλημάτων. Είναι η πρώτη φορά που ο Έλληνας βλέπει έξω από τα σύνορά του. Για να δούμε...

buzz it!

Δεν υπάρχουν σχόλια: