Ομολογώ πως έχω πολύ κακή σχέση με την παραπάνω τέχνη λόγω λάθους ανατροφής.
Όμως, διαπίστωσα έντρομη στη διάρκεια του μικρού βίου που διάγω ότι είμαι και εγώ βαθιά ποτισμένη σε αυτή τη νοοτροπία γιατί δεν μπορείς τελικά να παλέψεις τα γονίδια μιας ολόκληρης φυλής.
Ιούνιος του 1995, ντάλα ο ήλιος και η υγρασία στα ανώτατα επίπεδα για τα δικά μου δεδομένα, εγώ έξω από την είσοδο του Καπιτωλίου στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, περίπου 200 μέτρα μακριά, μάλλον για λόγους ασφαλείας σε μία ουρά στριφογυριστή από 50 περίπου τουρίστες, ως επί το πλείστον αμερικανούς, που περιμέναν υπομονετικά σε μία μεγάλη απόσταση ο ένας από τον άλλον. Υποσυνείδητα, πρέπει να σκέφτηκα πόσο κουτοί ήταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να κάθονται κάτω από τον καυτό ήλιο με φοβερή νωθρότητα να περιμένουν τη σειρά τους. Συνειδητοποιώ ξαφνικά ότι το ελληνικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης άρχισε να με σπρώχνει με μεγάλη ευκολία, προσπερνώντας έναν έναν τους μπροστινούς μου. Κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε γιατί μάλλον θα υπέθεσαν ότι πρέπει να έχω σοβαρό λόγο για να το κάνω αυτό, και βρέθηκα πρώτη να μπαίνω στο εντυπωσιακό κτήριο του Καπιτωλίου γλυτώνοντας τουλάχιστον μισή ώρα ηλιοθεραπείας και μια πιθανή ηλίαση σε βάρος βέβαια των συν-τουριστών μου.
Έτσι λειτούργησα ακόμη και εγώ.
Το περιστατικό αυτό ήρθε στο μυαλό μου μόλις άκουσα σήμερα τον κ. Μπαμπινιώτη που με τις καλύτερες προθέσεις έχει εκπονήσει μελέτη με την ομάδα του για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στις εισαγωγικές εξετάσεις των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Θα πρέπει λοιπόν να διοριστεί σε αυτήν την ομάδα και κάποιος που θα κατέχει την τέχνη του διαφθείρειν, διαφορετικά βλέπω και τα Μεταλυκειακά τμήματα και τις ίδιες τις εξετάσεις να τα ξεφτιλίζουν πάλι οι "ειδικοί" που καιροφυλακτούν.
Άλλωστε, εξακολουθώ να πιστεύω ακράδαντα σ' αυτόν τον μύθο που λέει ότι αν η Ελλάδα είχε προσχωρήσει στο ανατολικό μπλόκ, ο κομμουνισμός θα είχε καταρρεύσει πολύ νωρίτερα.
Ναι, έχουμε την ικανότητα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου